- labüddən
- z. <ər.>1. Hökmən, məcburən, mütləq. <Ağası bəy Vaqifə:> Əgər Məmməd bəy . . mane ola bilməzsə . . labüddən vuruşma olacaqdır. Ç..2. İstər-istəməz, əlacsız, naçar, məcburən. <Qulam xan:> Məni o qədər dəng elədin ki, axırda labüddən özümü bu bəlaya giriftar elədim. M. S. O.. <Rəşid:> Qurbanqulu dedi ki, mən yaya dayana bilmərəm, mənimçün indi toy edin, labüddən toy etdilər. T. Ş. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.